Mijn eerste gedacht toen ik las dat we in galakledij moesten komen was: Ik? In galakledij? No way!
Maar toen iedereen zo wat stressy was, vond ik het wel eens iets anders dan mijn jeansbroeken en sportieve truien.
Gelukkig was ik niet veel verdikt tegenover het begin van dit jaar en kon ik nog in mijn kleedje van nieuwjaar. Rap nog een gilletje kopen, schoenen van onder het stof halen, mama haar jas nemen en ik was helemaal klaar om naar de opera te gaan.
In de opera aangekomen begon er een heuse fotoshoot met de hele klas.
Voor mij is 1 foto genoeg, maar wat bleek, iedereen wou op zijn fototoestel een foto van iedereen op de rode trappen van de inkomhal in galakledij...
Na 5 minuten was de shoot klaar en gingen we onze plaatsen gaan zoeken in de zaal.
De opera begint! Start!
Het begon met een heel lange inleiding. Te lang!!
Daarna begon het gezang. Het eerste uur vond ik het nog leuk. Ookal was ik van in begin niet mee met het verhaal. Maar daarna was het echt te veel! Ik begreep er echt niets van! Ik wist niet wie welk personage speelde, wat er aan het gebeuren was en ik kreeg echt hoofdpijn van de zangers.
Pauze, EINDELIJK! Maar hierna volgde nog een deel van de opera.
Dit was echt te veel! En als dat nog niet genoeg was, viel af en toe de ondertiteling weg. Nu kon ik al helemaal niet meer volgen! En wat ik ook raar vond: de zangers kwamen ons niet begroeten. Wat als dat nu helemaal fout loopt tijdens de echte voorstelling?
Het enige leuke aan deze namiddag was dat de dirigent af en toe begon te roepen tegen een muzikant.
Na de opera zijn we met een paar van de klas naar de pizzeria gegaan. We waren bijna uitgehongerd. Ook hebben we op de groenplaats een walske geplaceerd voor het Glazen Huis van StuBru! Moest er een hoedje gestaan hebben om geld in te leggen voor onze kunsten, dan konden we dit schenken aan de weeskinderen. Misschien een idee voor op de kerstmarkt in Brussel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten